Türk musikisi tarihinin hemen her döneminde sözlü musikinin gölgesinde kalmış olan saz musikisi, muhteviyatına bakıldığında aslında önemli bir konumda değerlendirilmelidir.16. yüzyılda Gazi Giray Han, 17 ve 18. yüzyıllarda Ali Ufki, Kantemiroğlu ve III. Selim; besteleri ve saz eserleri derlemeleriyle saz musikisi alanında önemli hizmetler veren müzik adamlarından ilk akla gelenlerdir. 19. yüzyıla kadar devam etmiş olan klasik fasılların başı ve sonu için bestelenen“peşrevler” ve “saz semaileri”, peşrevden de önce bir sazende tarafından irticalen yapılan “taksimler”; saz musikisinin en gözde, klasik ve kadim formlarını oluşturmuşlardır. Bunların yanı sıra; medhal, zeybek, mandıra, oyun havası, sirto, longa gibi formlardan eserler de daha sonradan saz musikisi repertuvarlarında yerini almaya başlamıştır. Musikimizde daha önce çoğunlukla insan sesine eşlik etmek için kullanılan sazlarımız, 19. yüzyılın sonları, 20. yüzyılın başlarında Tanburi Cemil Bey’in önayak olduğu bir reformla; sazendeler tarafından solo şeklinde veya diğer sazların da bulunduğu topluluklarda, bir hanendeye ihtiyaç duymaksızın konserler ve ticari plaklarda çalınabilmeyebaşlamıştır. Saz musikisinin gelişimi açısından bu dönembüyük önem taşır. Tanburi Büyük Osman Bey, Tanburi Cemil Bey, Şehzade Seyfeddin Efendi, Hüseyin Sadeddin Arel, Sedad Öztoprak, Şerif Muhiddin Targan, Refik Fersan, Hasan Ferid Alnar, Reşat Aysu, Vecdi Seyhun gibi bestekârlar; 19 ve 20. yüzyıl saz musikimize farklı perspektiflerden önemli eserler kazandırmışlardır. İstanbul Tarihi Türk Müziği Topluluğu olarak hazırladığımız bu konserde Turgut Özüfler (kanun), Ömer Aşcıoğlu (kemençe) ve Ahmet Yağmur Kucur (tanbur); farklı dönemlerin bestekârlarından çeşitli formlarda saz eserleri seslendirecekler.
